Διαμέρισμα στα Εξάρχεια

Το διαμέρισμα αυτό των 40m² είχε μείνει ανολοκλήρωτο από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Σαράντα χρόνια αργότερα το αναδιαμορφώσαμε σε διαμέρισμα-ξενώνα.

Διακρίναμε δύο ζώνες στην κάτοψη, ανάλογα με την επάρκεια φυσικού φωτισμού: Τη ζώνη α’ στο βάθος της κατόψεως, μακριά από τα παράθυρα, που φωτιζόταν ελλιπώς και τη ζώνη β’ προς τα παράθυρα του εξώστη, που είχε επαρκές φυσικό φώς.

Για να αναιρεθεί ως ένα βαθμό η έλλειψη φωτός στη ζώνη α’ και να αυξηθεί η αίσθηση ευρυχωρίας, δημιουργήσαμε μία ενιαία περιοχή εισόδου/χώρου φαγητού/κουζίνας καθαιρώντας έναν γωνιακό τοίχο και δίνοντας έμφαση στον τεχνητό φωτισμό. Η ανοικτόχρωμη επίπλωση της κουζίνας τονίζεται ερχόμενη σε χρωματική αντίθεση με τις μαύρες μεταλλικές κατασκευές του χώρου εισόδου και φαγητού.

Στη ζώνη β’, που είχε επαρκές φυσικό φώς, διατηρήσαμε δύο χωριστούς χώρους, ένα υπνοδωμάτιο και ένα καθιστικό.
Επειδή οι χώροι αυτοί είναι αρκετά στενοί στη μία τους διάσταση, χρωματίσαμε αντίστοιχα πράσινο και κίτρινο έναν από τους τοίχους του καθενός, ώστε να αναιρεθεί κατά το δυνατόν η αίσθηση της στενότητας αυτής.

Σε όλο το διαμέρισμα στη σταθερή επίπλωση χρησιμοποιήθηκαν επιφάνειες ανοικτόχρωμου ξύλου, ενώ οι κεραμικές πλάκες του δαπέδου γκρι χρώματος μεγάλων διαστάσεων συμβάλλουν στην οπτική ενοποίηση των χώρων του διαμερίσματος συνολικά.

Ως αναφορά στη δεκαετία του 1970, οπότε και κτίσθηκε το τελευταίο, χρησιμοποιήσαμε μέρος πλακών μαρμάρου που βρήκαμε στην ημιτελή οικοδομή για το δάπεδο του λουτρού και για ένα τμήμα του δαπέδου της κουζίνας.