Πολυκατοικία στον Καρέα

Πολυκατοικία στον Καρέα

Η μεγάλη διαγώνια κλίση του εδάφους, η στενή όψη του οικοπέδου και η απαίτηση των ιδιοκτητών για δύο όμοια μεγάλα διαμερίσματα και τέσσερα μικρότερα υπήρξαν καθοριστικοί παράγοντες της μελέτης.

Με την κλιμάκωση των όγκων, την επαφή των χώρων με ανεξάρτητες αυλές σε διαφορετικά επίπεδα, τις εξωτερικές κλίμακες και τους τοίχους αντιστήριξης έγινε προσπάθεια, ώστε το κτήριο να προσαρμοσθεί στη φυσική τοπογραφία.

Κάθε διαμέρισμα οργανώθηκε σε δύο ενότητες χώρων:
Τα καθιστικά, οι κουζίνες και οι τραπεζαρίες, με διάταξη προς τη θέα, έχουν τοποθετηθεί σε διαφορετική στάθμη από τα υπνοδωμάτια, τα λουτρά και τους άλλους βοηθητικούς χώρους (διαφορά στάθμης: 1,20m).
Τα δύο μικρά διαμερίσματα, που περιβάλλουν το κεντρικό κλιμακοστάσιο, είναι διώροφα.

Στην κλειστή, βόρεια πλευρά του κτηρίου βρίσκεται η είσοδος και η προσπέλαση για το πίσω μεγάλο ακάλυπτο τμήμα του οικοπέδου, ενώ η είσοδος του υπογείου (με το γκαράζ, το μηχανοστάσιο και τις αποθήκες) στη νότια πλευρά, όπου και η χαμηλότερη στάθμη.

Το συγκρότημα εξωτερικά είναι σοβατισμένο με άγριο επίχρισμα, βαμμένο λευκό και επιφάνειες εμφανούς σκυροδέματος σε γκρι χρώμα. Οι κουπαστές είναι από σωλήνες και λάμες, βαμμένα μαύρα και τα κουφώματα αλουμινίου ανοδιωμένα στο ίδιο χρώμα. Τα εσωτερικά επιχρίσματα είναι λεία, σπατουλαριστά. Τα εσωτερικά κουφώματα και οι ψευδοροφές είναι από ξυλεία νιαγκόν. Οι ντουλάπες είναι πρεσσάριστές σε συνδυασμό με νιαγκόν. Τα δάπεδα στα καθιστικά, τις κουζίνες, τις τραπεζαρίες, καθώς και τις βεράντες έχουν επιστρωθεί με καρναζέικα μάρμαρα, ενώ στα υπνοδωμάτια, τους διαδρόμους και τις εσωτερικές σκάλες είναι από ξυλεία τάλι.

Το έργο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Θέματα Χώρου + Τεχνών (τεύχος 14, 1983). Αναφέρεται επίσης στο βιβλίο Αναγνώσεις της Μεταπολεμικής Ελληνικής Αρχιτεκτονικής του Πάνου Τσακόπουλου (δημοσιευμένο το 2014).